ΝΕΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ

ΝΕΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ

Ιωάννης Κ. Δημητρακόπουλος 
Μαιευτήρας - Γυναικολόγος

Ιατρείο: Λεωφ. Δημητρίου Γούναρη 196  Γλυφάδα Τ.Κ. 166 74

Τηλ.: 210 6716126 Κιν.: 6985 64 64 10

Τα ποσοστά επιτυχίας στην εξωσωματική ακολουθούν ανοδική πορεία. Σήμερα, εξειδικευμένα κέντρα εξωσωματικής γονιμοποίησης μπορούν να προσφέρουν σε ορισμένα υπογόνιμα ζευγάρια πιθανότητα εγκυμοσύνης σε ποσοστό 40-50% ανά κύκλο θεραπείας.

Οι σύγχρονοι στόχοι σχετικά με την τεχνική της εξωσωματικής γονιμοποίησης  είναι κυρίως:

• να  περιοριστεί το ποσοστό των πολύδυμων κυήσεων (κυρίως των τρίδυμων) με τη μεταφορά λιγότερων εμβρύων και


• να ελαττωθεί η πιθανότητα υπερδιέγερσης των ωοθηκών εφαρμόζοντας ηπιότερα πρωτοκολλα για τη διέγερση τους.

Τέλος, η επιστήμη μας δίνει τη δυνατότητα να καταψύξουμε ωάρια γυναικών που, κυρίως για λόγους υγείας, κινδυνεύουν να χάσουν  την ικανότητα μελλοντικής γονιμοποίησης.

Σ' αυτήν την περίπτωση, συλλέγουμε τα υγιή ωάρια και τα καταψύχουμε μέχρι να τα χρησιμοποιήσει η γυναίκα.

Ανάλογα με την ηλικία της γυναικάς, τον αριθμό αλλά και την ποιότητα των εμβρύων που έχουμε στη διάθεση μας, τοποθετούμε από 1 έως 2 κατά την εμβρυομεταφορα.

Σημαντικό είναι να αποφύγουμε τις πολύδυμες  κυήσεις που θα δημιουργήσουν προβλήματα στην εγκυμοσύνη και μπορεί να χρειαστεί να γίνει μείωση εμβρύων.

Εάν έχουμε αρκετά έμβρυα στη διάθεση μας, τότε όσα δεν τοποθετούνται μέσα στη μήτρα, μπαίνουν στην κατάψυξη. Με αύτη την μέθοδο, σε περίπτωση αποτυχίας, το ζευγάρι μπορεί να χρησιμοποιήσει τα κατεψυγμένα έμβρυα χωρίς η γυναίκα να λάβει ξανά ορμονοθεραπεία.

Ανάλογα, σε περίπτωση εγκυμοσύνης, και εάν το ζευγάρι επιθυμεί και άλλο παιδί, μπορεί να προσπαθήσει με αυτά τα έμβρυα, χωρίς να υποβληθεί εκ νέου σε προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Οι σημαντικότερες εξελίξεις στον τομέα της εξωσωματικής γονιμοποίησης σήμερα είναι :

Α) Προεμφυτευτική διάγνωση (PGD):

Η προεμφυτευτική διάγνωση συμβάλλει στην επιλογή εμβρύων χωρίς χρωμοσωμικές ανωμαλίες η συγκεκριμένα γονιδιακά κληρονομικά νοσήματα.

Είναι μια μέθοδος κατά την όποια γίνεται βιοψία στο έμβρυο, πριν το τοποθετήσουμε στη μήτρα, και ελέγχουμε για κληρονομικές παθήσεις, όπως μεσογειακή αναιμία, κυστική άνωση, μυϊκή δυστροφία, δρεπανοκυτταρική αναιμία καθώς και άλλες παθήσεις.

Η προεμφυτευτική διάγνωση ενδείκνυται επίσης σε ζευγάρια με επανειλημμένες αποτυχίες στην εξωσωματική γονιμοποίηση και σε περιπτώσεις επανειλημμένων αποβολών. Στην Ελλάδα, η προεμφυτευτική διάγνωση αποτελεί ρουτίνα σε φορείς β-μεσογειακής αναιμίας.

Β) Κατάψυξη ωαρίων και ωοθηκικού ιστού

Οι ταχέως εξελισσόμενες τεχνικές της μοριακής βιολογίας και της γενετικής προσφέρουν τη δυνατότητα πληρέστερου γενετικού έλεγχου της ποιότητας των ωαρίων που συλλέγονται από τις ωοθήκες.

Μ' αυτόν τον τρόπο μπορούμε να γονιμοποιήσουμε μονό τα υγιή ωάρια και να έχουμε ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας.

Η επιστήμη μας δίνει τη δυνατότητα να καταψύξουμε ωάρια γυναικών. Σ' αυτήν την περίπτωση, συλλέγουμε τα υγιή ωάρια και τα καταψύχουμε μέχρι να τα χρησιμοποιήσει η γυναίκα.

Σε περιπτωσεις εξωσωματικης γονιμοποιησης, ανάλογα με την ηλικία της γυναικάς, τον αριθμό αλλά και την ποιότητα των εμβρύων που έχουμε στη διάθεση μας, τοποθετούμε από 1 έως 2 κατά την εμβρυομεταφορα.

Σημαντικό είναι να αποφύγουμε τις πολύδυμες  κυήσεις που θα δημιουργήσουν προβλήματα στην εγκυμοσύνη και μπορεί να χρειαστεί να γίνει μείωση εμβρύων.

Εάν έχουμε αρκετά έμβρυα στη διάθεση μας, τότε όσα δεν τοποθετούνται μέσα στη μήτρα, μπαίνουν στην κατάψυξη. Με αύτη την μέθοδο, σε περίπτωση αποτυχίας, το ζευγάρι μπορεί να χρησιμοποιήσει τα κατεψυγμένα έμβρυα χωρίς η γυναίκα να λάβει ξανά ορμονοθεραπεία.

Ανάλογα, σε περίπτωση εγκυμοσύνης, και εάν το ζευγάρι επιθυμεί και άλλο παιδί, μπορεί να προσπαθήσει με αυτά τα έμβρυα, χωρίς να υποβληθεί εκ νέου σε προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Η τεχνική της κατάψυξης ωαρίων επίσης εφαρμόζεται σε γυναίκες που, κυρίως για λόγους υγείας, κινδυνεύουν να χάσουν  την ικανότητα μελλοντικής γονιμοποίησης πχ. γυναίκες που πρόκειται να υποβληθούν σε χημειοθεραπεία η ακτινοθεραπεία που θα προκαλέσουν βλάβη στις ωοθήκες τους.

Γ) IVM (In Vitro ωρίμανση ωαρίων)

Γίνεται σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Πρόκειται για τη λήψη ανώριμων ωαρίων χωρίς τη χρήση φαρμακευτικής αγωγής από τη γυναίκα.

Στη συνεχεία ακολουθεί η ωρίμανση τους στο εργαστήριο.

Τα ωάρια συλλέγονται από μικρά θυλάκια χωρίς διέγερση των ωοθηκών και αφού ωριμάσουν στο εργαστήριο, ακολούθως γονιμοποιούνται. Έτσι αποφεύγεται η χρήση γοναδοτροπινων και η εμφάνιση του συνδρόμου της υπερδιέγερσης των ωοθηκών.

Δ)  Μικρογονιμοποίηση Ωαρίων (ICSI)

Τεχνική κατά την οποία το σπερματοζωάριο εισάγεται τεχνητά με ειδική βελόνα μέσα στο ωάριο και αναπτύσσονται έμβρυα, τα όποια εμφυτεύονται στη μήτρα.  

Η Μικρογονιμοποίηση Ωαρίων εφαρμόζεται σε περιπτώσεις ανδρών που δεν έχουν σπέρμα (αζωοσπερμία) και γυναικών χωρίς ωάρια η χωρίς μήτρα.

Σχετικά με την αζωοσπερμία, παλιότερα υπήρχαν δυο επιλογές , το δανεικό σπέρμα και η υιοθεσία. Σήμερα η ιατρική δίνει στους άνδρες τη δυνατότητα να αποκτήσουν το δικό τους γενετικό παιδί.

Αρχικά, ο άνδρας υποβάλλεται σε ειδικές εξετάσεις. Ακολούθως, με τη βοήθεια ειδικών χειρουργικών τεχνικών, γίνεται λήψη σπέρματος από τους ορχείς η την επιδιδυμίδα. Εν συνεχεία, με την τεχνική της μικρογονιμοποίησης των ωαρίων (ICSI), κατά την οποία το σπερματοζωάριο εισάγεται τεχνητά με ειδική βελόνα μέσα στο ωάριο, αναπτύσσονται έμβρυα, τα όποια εμφυτεύονται στη μήτρα.  

Γυναίκες χωρίς ωάρια μπορούν να αποκτήσουν παιδί με τη βοήθεια των δανεικών ωαρίων, τα όποια γονιμοποιούνται με το σπέρμα του συζύγου του δέκτη και ακολούθως μεταφέρονται στη μήτρα του δέκτη.

Γυναίκες που έχουν ωοθήκες αλλά δεν έχουν μήτρα μπορούν να αποκτήσουν το δικό τους γενετικό παιδί με τη βοήθεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης και με την τεχνική της παρένθετης μήτρας.